Zo.. dat was lang geleden.. Mijn laatste blog dateert volgens mij van enkele maanden geleden.
Jammer? Mwah.. ik had er gewoon even geen behoefte aan om wat op papier te zetten. Ik leef in mijn eigen coconnetje ter voorbereiding op wat komen gaat. En komen zal het 😉 Nog anderhalve week voordat BIB (Baby in Buik) de uitgerekende datum bereikt.
Ik heb gepoogd om het allemaal wat te versnellen, maar tot op heden is er nog geen gehoor gegeven aan mijn uitzettingsbevel (uiteraard in drievoud ingediend) of aan mijn vriendelijke verzoeken om maar gauw buiten te komen spelen.
Uitroken lijkt me niet zo kindvriendelijk en alle onzin die verder rondspookt op het internet, van ananasharten eten tot de trap op en neer rennen, laten we deze ronde maar voor wat het is!
For all I know zou het de vorige keer maar de reden geweest kunnen zijn dat dochterlief besloot nog ff wat langer te blijven zitten. 😉 We wachten dus geduldig af!
Ondertussen maken we voor de 7688ste keer het nest schoon, checken nog een keer of alles wel aanwezig is en klaarstaat en laten alle namen de revue nog eens passeren. Nou.. het zit allemaal best goed geloof ik.
Het enige dat ons vandaag nog even de stuipen op het lijf jaagde was de t-tag.. speciaal aangeschaft voor het moment dat we uiteraard met wat gezonde stress richting ziekenhuis mogen racen; puffend, steunend, vloekend, tierend en al wat door een zwangere vrouw best is toegestaan. Het portie geduld is op dat moment even niet zo in overvloed aanwezig, dus tijd om ons kleingeld bij elkaar te passen wenste ik niet in te calculeren! Helaas dacht de t-tag vandaag even grappig te doen en bij de parkeergarage dienst te weigeren. Rampscenario’s waren uiteraard in overvloed en spoedig samengesteld, want wat als dit nu ook bij de tunnel zou gebeuren?! Je zal zien dat op dat moment je portemonnee thuis in blijven liggen, de bankpasjes niet gepakt worden of het kleingeld nét niet in de portemonnee zit. Zelfs Movenience had even tijd nodig om te achterhalen wat nu het probleem was, maar dat hebben we niet helder gekregen, het had allemaal gewoon moeten werken natuurlijk. Ze snapte wel dat we even belden na uitgelegd te hebben dat dat ding diende voor het moment supreme en dat het kreng dan natuurlijk niet moet gaan weigeren; ‘Dat begrijp ik, daar wordt u niet vrolijk van.’
Understatement van de eeuw, zie je ons al gaan?! Éven terug naar huis om wat kleingeld bij te halen………
Puffend, steunend, vloekend, tierend………………………..
Het leven van.. 